ἐμοὶ δύναμίς τις ϑαυμασία προςγέγονεν

προς-γίγνομαι u. - γίνομαι (s. γίγνομαι), hinzukommen, hinzugehen, sich Jemandem zugesellen oder anschließen, τινί; bes. als Bundesgenosse, Her. 4, 120. 5, 103. 104; Thuc. 7, 14. 50; beistehen, sich beigesellen, geneigt sein, τινί, Her. 6, 136; eben so von Sachen, dazu geschehen, kommen, widerfahren, τοῖς γὰρ ϑανοῠσι μόχϑος οὐ προςγίγνεται, Soph. Trach. 1163, vgl. El. 761 O. C. 1200; εἰ τόλμα προςγένοιτο, Eur. Andr. 703; u. in Prosa: ἐὰν δὲ μὴ μισϑὸς αὐτῇ προςγίγνηται, Plat. Rep. I, 346 d; ἐμοὶ δύναμίς τις ϑαυμασία προςγέγονεν, Gorg. 469 d; ἐπειδὰν ἐκ τῶν σιτίων ταῖς μὲν σαρξὶ σάρκες προςγένωνται, Phaed. 96 b; auch πρός τινι, Rep. II, 375 e; Ggstz ἀπογίγνομαι, Tim. 82 b; Sp., wie Plut.